Men neme één witte longsleeve

Ik heb het al eerder bekend: ik pruts graag. Handig ben ik helaas niet, maar af en toe doe ik alsof.
Princess M. had hier nog zo'n simpele, fantasieloze witte longsleeve van Hema liggen. Met een strijkapplicatie en kleurige linten (ook allebei van Hema) wordt het iets fleuriger.

Multitasking

Ik ben aan het strijken. Op zich geen wereldschokkend nieuws. Terwijl ik strijk, telefoneer ik met oma D. en kijk ik naar een eerder opgenomen (lang leve de DVD-recorder!) aflevering van Desperate Housewives. Multitasking is een methode om één processor schijnbaar meerdere taken tegelijkertijd te laten uitvoeren volgens Wikipedia. Hoezo schijnbaar? Mijn strijk is straks gedaan, ik kan weer meepraten met het vrouwenclubje en oma D. weet ook weer wat Princess M. gisteren heeft uitgespookt. Anyway, dat was niet mijn punt.
Multitasking dus: ik strijk terwijl ik telefoneer en tv kijk. Ik doe mijn boodschappen terwijl ik meezing met de songs die door de winkel galmen, in gedachten een nieuw bericht op mijn blog schrijf en me al eens waag aan een heup- of bilshimmy (Do NOT be afraid, ik kijk eerst wel of de kust veilig is!). Ik roer in drie kookpotten tegelijk terwijl ik een stukje uit een tijdschrift lees, het aanrecht schoonveeg en de vaatwasser inlaad. Eten klaar, keuken proper. Multitasking.
Vraagt u zich soms af waarom mannen altijd zo laat moeten werken en vrouwen zo vaak op tijd thuis zijn? Neen, het is geen gebrek aan ambitie! Mannen kunnen gewoon niet multitasken. 'Tuurlijk kunnen wij dat wel!', zegt Mister H. verontwaardigd, "Wij doen de hele dag niets anders!'
Mannen denken bij multitasking aan telefoneren terwijl ze autorijden; de krant lezen terwijl ze op het toilet zitten; broodjes eten terwijl ze vergaderen; praten tijdens een etentje. 'Ja tuurlijk schat, 't is al goed hoor, je bent een fantastische multitasker. Mag ik dan nu even de telefoon zodat ik de babysit kan bellen terwijl ik dit berichtje even afwerk en de was opplooi?'

Lekker soepje

Eén ui en een teentje look klein snijden en fruiten in wat olijfolie.
Vier verse soeptomaten, twee worteltjes en een rode paprika in stukjes toevoegen en wat laten stoven. Een halve liter water erbij en aan de kook brengen.
Dan begin ik aan mijn prutswerkje: de velletjes van de tomaten eruit vissen. Ja, ik weet het: dit kan veel makkelijker, maar zo doe ik het nu eenmaal altijd. Ik vierendeel mijn tomaten en vis nadien de velletjes uit de pan. Tja, what can I say? Ik pruts nu eenmaal graag :)
Twee bouillonblokjes erbij en nog (ongeveer) een liter water. Kwartiertje laten koken, vuur uit, half zakje (zo'n 50g) rucola erbij en mixen maar. Resultaat: een zalig gezond tomatensoepje dat lekker romig smaakt door de rucola. Princess M. was er alleszins verzot op! Twee kommetjes soep in een mum van tijd helemaal op zonder protesteren. En dat wil wat zeggen.

Rest in peace, Jan.

Jan Wolkers is niet meer en dat nieuws maakt me even stil.
Mijn vader was een grote fan van hem en trotse bezitter van al zijn boeken. Op mijn veertiende had ik een onstilbare honger naar leesvoer en las ik Een roos van vlees . Ik was er helemaal ondersteboven van en al snel las ik de rest van zijn schrijfsels. Soms vond ik hem te cru, te wreed; maar altijd bleef hij voor mij geniaal. Zo'n talent, zo'n persoonlijkheid, zo'n durf, zo'n groot hart. Een roos van vlees is altijd mijn favoriet gebleven.
Vaak, als ik antwoordde op de vraag wie mijn favoriete schrijver was, kreeg ik dezelfde reactie: 'Ah ja, die van Turks Fruit, die seksfilm.' Meewarig dacht ik dan: 'Sukkel, Jan Wolkers is zoveel meer dan die van die seksfilm!' Op mijn achtiende ontmoette ik hem per toeval in Amsterdam. Hij kreeg van mij een heel betoog over hoe goed mijn vader én ikzelf hem vonden. Ik kreeg meteen zijn nieuwe werk Tarzan in Arles cadeau met een persoonlijke boodschap én schets. En de obligate foto mocht natuurlijk niet ontbreken. Hij, sympathiek met zijn witte woeste haardos aan een tafel met een fles sterke drank voor zich; ik, blozend en stralend omdat ik naast mijn idool zat... Ik popelde om terug naar huis te gaan en het verhaal aan mijn vader te vertellen.

In zijn slaap gestorven op 81-jarige leeftijd, tot op het einde helder van geest. Dat hij zo menswaardig gestorven is, maakt het verlies draaglijk. Een groot man als hij verdiende niet anders.

Joepie!

De langverwachte Yevgueni-cd Kannibaal lag vanochtend eindelijk in de brievenbus.
Even meegenieten?

Als ze lacht, breekt de hele hemel open
Echt ik waan me in de tropen
't Is echt machtig als ze lacht
Als ze lacht, baad ik uren in de uren in de zon
Ik wou dat ik dat voor haar kon
Wat zij voor mij doet als ze lacht
(Uit Als ze lacht)

En nog eentje uit Oud en versleten:

Ik ben geboren zonder luier en zo wil ik ook graag dood
Ik kan nog uren zitten kauwen op een simpel stukje brood
Zo blijf ik no wel bezig maar het hoeft niet meer voor mij
Want laat ons eerlijk wezen, ja het is al lang voorbij

Nog eentje?

Voor je je ogen sluit
En in mijn armen naar je dromen drijft
Luister nog heel even
Voor ik je stem verlies
En jij alleen nog glimlacht
Mag ik nog heel even
Dit deuntje voor je zingen?
Geruisloos
Want je kent het uit je hoofd
Die mooie simpele kleine zinnen
Je hebt ze al zo vaak gehoord

Want morgen gaat ons leven zomaar voort
Alsof er niets gebeurde
Maar vind je niet dat deze dag
Wel meer verdient dan dat?
(Uit Alsof er niets gebeurde)

Avondmaal van Princess M.

Tien zwarte olijven - vijf groene olijven met fetakaas - vijf pitten van de zwarte olijven - een sneetje piratenworst - drie toostjes met smeerkaas - een soja Alpro met aardbeiensmaak.

De dansknuffel

Deze week is het de beurt aan Princess M. om voor de dansknuffel te zorgen. (Princess M. volgt dansles en daar hebben ze een knuffel die bij elk kindje om beurt mag gaan logeren.)

Deze week wordt er dus geslapen, gespeeld, geposeerd, geturnd en gedanst met de dansknuffel.

Nog maar eens: appelcake (met witte chocolade dit keer)

De ingrediënten:

300g zelfrijzend bakmeel

200g kristalsuiker

150g boter

zakje vanillesuiker

4 eieren

3 appels

1 doosje witte chocoladeschilfers

De boter laten smelten en bij de suiker en eieren voegen, bakmeel toevoegen en alles goed kloppen (ik zet zo'n klopper op mijn staafmixer).

De appels schillen, in kleine stukjes snijden en samen met de chocoladeschilfers bij het mengsel voegen.

Zo'n 15 minuutjes in de oven bij 180°.

Smakelijk!

Rucolasoep (receptje uit de Libelle)

Ik heb er nog prei en courgettes aan toegevoegd en slechts 100g rucola gebruikt. Mijn Italiaanse mamma maakte ook regelmatig rucolasoep en het heeft me toch enkele maanden gekost voor ik ze echt lekker vond.

Met 100g rucola proef je de (ietwat bittere) smaak slechts heel subtiel, de courgette geeft het geheel een zeer romig tintje. Heel lekker en gezond! Zelfs Princess M. was ervoor gewonnen.

Oh, en die pancetta heb ik gewoon weggelaten. Een klein beetje aan de lijn en de cholesterol denken, hé.

Trouwens: een restje sla (ook gewone sla) kan je altijd in je soep kwijt. Niet laten meekoken, gewoon op het einde toevoegen en mixen. De soep wordt er lekker fluwelig van en het is nog gezond ook!

Mocolotief?

'Schiet even op', zeg ik tegen Princess M., 'we moeten papa zo meteen naar het station brengen.'
'Ja, en dan mogen wij met de mocolotief rijden, hé mama.'
Het duurt enkele seconden voor hij valt... de locomotief natuurlijk.
Even later:
'En dan brengt de trein papa naar de Chineesjes, hé mama.' Mister H. gaat naar Hong-Kong (vanuit Amsterdam, vandaar de trein) en heeft blijkbaar wat geografische en etnische weetjes aan Princess M. doorgegeven :)
Nog later:
'Mama, ben je verdrietig omdat papa weg is?'
'Ja, een beetje, meisje.'
'Maar mama, je moet niet verdrietig zijn, want ik ben toch bij jou. Ik ben nu de papa, dus ik ben nu de baas, hé mama.'
'Euhm, eigenlijk niet, meisje, want IK ben de baas.'
'Maar mama'...

Eerste fuif

Princess M. is gisteren naar haar eerste fuif geweest. Amper 3 jaar jong en al haar eerste fuif achter de rug. Ik kon op die leeftijd nog minstens 14 jaar smachten, snakken en dromen eer mijn gloriemoment aanbrak. Maar enfin, het ging dus om een kinderfuif in de namiddag. Daar aangekomen kwam het boemboemboem ons al oorkwellend tegemoet. Ik kreeg al cold feet én visioenen van trommelvliesbeschadiging.
Gelukkig besloot Princess M. eens mee te werken en wilde ze niet binnen in die donkere boemboemboem-zaal. Zelfs niet met mama en papa erbij, zelfs niet met vriendinnetje N., zelfs niet toen ze het springkasteel in de zaal zag (ja, het was wel degelijk een kinderfuif).
Enigszins opgelucht besloten we in het bijhorend cafeetje iets te gaan drinken. Na vijf minuten wou Princess M. toch eens gaan kijken. Mama moest mee. Gelukkig was de muziek nu iets aangenamer voor onze trommelvliezen en we besloten een dansje te wagen. Princess M. kreeg de smaak te pakken, werd overmoedig en waagde zich zelfs aan het jumpen. Nadien moest ook het springkasteel eraan geloven. Het werd after all een geslaagde eerste fuif.
The morning after was het nog steeds al fuif wat de klok sloeg.
'Mama, ik ben gisteren naar een fuifje geweest, hé.'
'Mama, is het nu nog altijd fuif?'
En dan, de meest gevreesde: 'Mama, wanneer mag ik terug naar een fuif?'
Aaaaarggggghhhhhhhhhhh!!!! Over 14 jaar ofzo?

Kip met olijf, tomaat, mozzarella en pasta (weer van Piet)

In plaats van gehakt heb ik kipfiletblokjes gebruikt; Marokkaanse kruiden in plaats van Italiaanse, de ketchup weggelaten en nog een prei, courgette en beetje selder toegevoegd. Maar 't was lekker, hoor Piet!

Bibliotheek

Princess M. en ik zijn vanmiddag na de turnles naar de bibliotheek geweest. Het was weer moeilijk om te kiezen, maar na veel wikken en wegen is het ons toch gelukt. Vanavond werden er al twee boekjes voorgelezen na het obligate Nellie en Cezar boekje (Princess M. houdt van herhaling, dus een boekje moet altijd weken na elkaar elke avond opnieuw voorgelezen worden). Ik had beloofd om extra-lang voor te lezen omdat ze zich vandaag als een voorbeelddochter heeft gedragen . Ze vielen duidelijk in de smaak, want voor het eerst bleef Princess M. geduldig wachten tot ik gedaan had met lezen voor ze een blad omsloeg.
Het eerste boek was Geel of Groen van Becky Bloom (tekst) en David Morichon (illustraties).

Acht vriendjes bouwen een boomhuis om daarin gezellig samen de winter door te brengen. Maar welke kleur zullen ze het verven? Kikker zegt groen, kuiken wil geel. Dat wordt ruzie en bijna vechten. En het boomhuis schiet niet op, terwijl de winter nadert. Dan gebeurt er iets waardoor ze de ruzie vergeten en de handen ineen moeten slaan om voor de winter toch nog het boomhuis af te krijgen.

Het tweede boekje was Fientje en Meneer Fernandez van Patsy Backx.

Fientje doorkruist op haar step de stad. Hierbij botst ze tegen een meneer, meneer Fernandez. Al zijn boodschappen vallen door de botsing uit zijn tas, maar Fientje helpt hem alles op te rapen. Nadien merkt ze dat hij een pak koekjes vergeten is en wil hem achterna steppen. Ze komt echter een boze hond tegen die alle koekjes opeet. Meneer Fernandez, die terug opduikt omdat hij zijn koekjes terug wilt, wordt heel erg boos op de hond. Maar dan koopt hij nieuwe koekjes en eet ze samen met Fientje allemaal op.

Een heel eenvoudig, maar zeer mooi verhaal neergezet in metrische versjes. De mooie aquareltekeningen vullen het geheel perfect aan. Heel leuk om te lezen en om voor te lezen. Princess M. hield haar adem in, zo spannend vond ze het!

Konijn in de wok

Weer een wokreceptje van Piet uitgeprobeerd: Konijn met bloedsinaasappel.

Wegens geen bloedsinaasappels in de supermarkt zijn het gewone sinaasappels geworden en het is er maar één in plaats van drie geworden. Verder heb ik het konijn gekruid met Marokkaanse kruiden in plaats van de PH Dolce Vita-kruiden en ik heb er nog wat champignons in schijfjes aan toegevoegd.

Een aanrader wat smaak betreft. Het is alleen een lastig werkje om konijnebillen in stukjes te snijden. En aangezien ik al moeite heb om bij het bereiden van konijn niet aan die schattige, donzige konijntjes van de buurmeisjes te denken, is dit werkje eigenlijk niet aan mij besteed.

Six billion people

There are six billion people in the world, more or less, and it makes me feel quite small, but you're the one I love the most of all. (Katie Melua)

Tongreepjes in de wok met sinaasappel, prei en sesam (uit de Nieuwe Wokrecepten van Piet Huysentruyt)

Gisteren gemaakt en ik moet zeggen dat ik er wat twijfels bij had: tongfilet, sojasaus, sinaasappel, tabasco????

Maar zoals gewoonlijk had onze Piet weer een heerlijke verrassing voor de smaakpapillen bedacht. Het werd unaniem goedgekeurd! Gezond, snel, verrassend en heel subtiel van smaak.

Om eerlijk te zijn, had ik naar slechte gewoonte het recept niet volledig opgevolgd en maar een halve sinaasappel (in plaats van twee hele) gebruikt. Volgende keer zal ik braaf zijn, Piet, en doe ik precies wat je zegt. Behalve dan rijst erbij serveren. Ik hou het bij mijn stukjes aardappel die gewoon bij het gerecht in de wok kunnen.

Lekker

Gisterenavond het Thais restaurantje Siam in Heverlee uitgeprobeerd.
Heerlijk was het: een assortiment van de chef als voorgerecht: een zestal verschillende hapjes waaronder lenterolletjes en mini-sateetjes met vier dipsausjes. Als hoofdgerecht rundsvlees in een saus van kokosmelk en groene kerrie met aubergines en basilicum. De smaakpapillen zijn verwend geweest! En nét pikant genoeg. Hoewel, voor mij mocht het nog een tikkeltje gedurfder. Volgende keer dan maar.

En - zeer belangrijk voor de liefhebbers - ze hebben er Singha!

Snelle service

Princess M. zeurt en zaagt dat het ze het circus (cirkuns spreekt ze het uit) van Playmobil wilt. Afwezig zeg ik: 'Vraag dat maar aan je oma.' Zij: 'Ik wil dat NU aan oma vragen.' Ik geef haar de telefoon, toets het nummer in en denk bij mezelf dat ze het toch nooit zal durven vragen. Oma D. neemt de telefoon op: 'Hallo'; Princess M. repliceert zonder inleiding: 'Ik wil het cirkuns van Playmobil.' Ze moet het nog een paar keer herhalen voor oma D. goed en wel begrepen heeft wat ze nu eigenlijk bedoelt.
Twee dagen later staat oma D. aan de deur mét - u raadt het al - het cirkuns van Playmobil!
Sneller - en vooral goedkoper - dan Proxis en consoorten. Zou ik het ook eens proberen? Waar is de telefoon?

Subtiel

Conversatie vanochtend om acht uur. Kleedjes van Princess M. lagen klaar; het was een mooi ensemble dat ze van oma V. gekregen had voor haar derde verjaardag. Het bestaat uit een rokje, longsleeve en een leuk wollig vestje.
Princess M.: 'Van wie heb ik dat vestje gekregen?' Ik: 'Van oma V..' Princess M.: 'Bah, dat vestje doe ik niet aan, dat vestje is kaka.' Ahum...

Peuterpubertijd

Bijna altijd ben je boos, opstandig, koppig. Bijna nooit krijg ik nog een zoen of een knuffel als ik erom vraag. Bijna altijd word ik ruw weggeduwd of gestampt of gebeten als ik toenadering zoek.
Mijn moederhart bloedt vaak; gelukkig is het nog lang niet leeggebloed.
's Avonds, als je net in je bed ligt, keert het tij. Je vraagt me een verhaaltje voor te lezen, ik kom voorzichtig naast je zitten met een boekje en begin te vertellen. En dan ineens kan je niet dicht genoeg tegen me aanzitten. Je nestelt je helemaal in mijn schoot, alsof je weer even terug in me wilt kruipen, weer even terug baby wilt zijn. Ik druk je stevig tegen me aan, verberg mijn neus in je haartjes, snuif een zweempje babygeur op en geniet van het moment...
Nog een verhaaltje, schat?

Het was een fijn, zonnig weekend... in every single way.

Een ijsje...

kan toch zo lekker zijn. Veel lekkerder dan dat Aziatische spul van mama.

Aziatische creatie met biefstuk

Variations sur le même thème:

gewokte biefstukreepjes à l'improvisation du moment.

Lekkere biefstukken met lookboter in reepjes gesneden; heel kort gewokt in Optima olie (zonnebloem- + olijfolie). Biefstuk uit de wok halen, op een bord leggen en bedekken met aluminiumfolie. Eén preistengel in julienne snijden en wokken in dezelfde olie, dan de lookboter van de biefstukken erbij. Twee wortels, één appel en één courgette in stukjes erbij en wokken maar. Wat water erbij en wokspirelli toevoegen (of rijst, Quinoa, couscous,...) en gaar laten worden. Wat kokosmelk toevoegen (ik schat zo'n 100 à 150ml) en kruiden met kerriepoeder en koriander.

Heel lekker, wat zoetig door de appel en desondanks vond Princess M. het zo slecht dat ze ervan moest kokhalzen (of deed alsof, ik heb al eerder vermeld dat het een goede actrice is).

Mister H. en ik vonden het echter super! Het ziet er op de foto niet zo geweldig uit, vind ik, maar het is echt wel het proberen waard. Je kan de appel ook vervangen door banaan of ananas of perzik uit blik. Of als je eerder van pikant houdt, laat je de appel weg en voeg je wat groene of rode kerriepasta toe.

Vandaag gekocht:

Nieuwe Piet Huysentruyt wokrecepten - supersnel en superheerlijk.
Hoewel ik Piet wreed irritant vind op televisie (sorry Piet), zijn de receptjes die hij uitwerkt altijd even verrukkelijk en - groot pluspunt voor mij - snel klaar. Ik ben al benieuwd; heb het boek nog maar snel doorbladerd, maar de Tongreepjes in de wok met sesam en de Mosselen met gember, limoen en kokos klinken alleszins veelbelovend. To be continued.

De Oriëntaalse keuken - Een culinaire reis van Marokko, Tunesië en de andere Noord-Afrikaanse landen tot de Golfstaten en Turkije van B. Lutterbeck en J. Christ.
Oh ja, weer eens een kookboek over hoe je lekkere hummus en kibbeh maakt. Maar ter verdediging haal ik aan dat er over elke keuken en streek ook interessante weetjes geschreven worden. En dan heb ik het nog niet over de mooie foto's van zowel de gerechten als de landschappen en sfeerbeelden.




Hoe word ik een echte foodie? Een lekker dik boekje vol culikennis van Sudie Pigott. Leuke weetjes en spreuken over eten. Geniet alvast mee van deze van Molière: "Het is goed voedsel, niet goede woorden, die mij in leven houdt".

Twee pockets van Isabel Allende: Paula en Eva Luna. Paula had ik wel in het Engels en ook Eva Luna heb ik vroeger al gelezen, maar zeg nu zelf: vijf euro voor een meesterwerk, dat laat je toch niet liggen?!


Kleine Huppel Krijgt Een Prik van Aline De Pétigny. Princess M is dol op Huppeltje en aangezien ze deze week zelf bloed moest laten afnemen en het hele ziekenhuis bij elkaar gebruld heeft, gaan we de schrik wat beperken voor de volgende keer.

Princess M. and friend

Princess M. had vandaag een vriendinnetje op bezoek. Was me dat een toestand; telkens opnieuw wilden ze hetzelfde speelgoedje, vorkje, stoeltje, bordje, paardje, computertje, knuffeltje, rokje,... Als ik dan even in de keuken was en stiekem om de hoek gluurde, zag ik ze elkaar venijnig duwen en knijpen. Man, man, man; zo klein en al echte vrouwen :)

Maar als het er op aan kwam, waren ze toch wel lief voor elkaar (voor de camera tenminste: op naar de rode loper!).

Dat verdient een bloemetje????

Gisterenochtend zeer boos geworden op Mister H.; 's avonds bracht de bloemenbezorger dit boeket aan huis. Nu weet ik tenminste wat ik moet doen om een bloemetje te krijgen.

Gemaakt, gesmaakt en goed bevonden:

1. Appel-wortelcake:

Sorry, was zo lekker dat we al aan 't proeven waren voor ik er aan dacht om een foto te nemen.

2. Pompoensoep (met prei en tomaten):

Lief... en vies tegelijkertijd :)

Een chocoladekoekje in de zetel eten en dan in slaap vallen.

Yevgueni (en nu maar hopen dat ik het juist schrijf)

Al lang geleden dat muziek me nog zo geroerd heeft. Waarschijnlijk geleden van de groene kleinkunst-CD.
Heb vandaag al zo'n vijftig keer "Gezellig" gedraaid, hoewel "gedraaid" waarschijnlijk al lang niet meer de meest correcte term is... Ik kijk al uit naar "Kannibaal", vandaag besteld bij Proxis samen met "Jij Bent Mijn Mooiste Landschap & 267 Andere Gedichten" van Ted Van Lieshout. Heel erg benieuwd en heel veel honger :)

Eerste stappen in Blog-world...

Eens kijken of ik er iets van terecht breng in deze virtuele wereld.